OPŁATA ZA POSIŁKI
Drodzy Rodzice
Informujemy, że od 1 sierpnia 2020 roku zmianie ulega stawka żywieniowa w naszym przedszkolu.
Wysokość opłat za posiłki dla dzieci w przedszkolu od 1.08.2020r. prezentują się następująco:
Dzienna stawka żywieniowa dla dziecka wynosi 10zł:
- śniadanie 2zł
- obiad 6zł
- podwieczorek 2zł
Szczegółowe informacje w pliku PDF:
Drogie dzieci
Zakończył się rok szkolny i rozpoczęły się wakacje – czas zasłużonego odpoczynku od literek i cyferek, porannego wstawania.
Życzę Wam udanego wypoczynku, bawcie się dobrze. Cieszcie się z każdego słonecznego dnia i z każdej przeżytej przygody. Wierzę, że wszyscy spotkamy się zdrowi, wypoczęci, opaleni i w doskonałych humorach w nowym roku szkolnym.
Pani Dyrektor
Bogumiła Buczak
CIĄGLE ISTNIEJĄ WŚRÓD NAS ANIOŁY,
NIE MAJĄ WPRAWDZIE ŻADNYCH SKRZYDEŁ,
ALE BEZINTERESOWNIE WYCIĄGAJĄ RĘCE,
I PROPONUJĄ SWOJĄ POMOC
Szanowni Państwo
składam serdeczne podziękowania wszystkim Rodzicom i Opiekunom za współpracę i zaangażowanie w sprawy naszego przedszkola w roku szkolnym 2019/2020.
Jest mi bardzo miło, że zechcieliście Państwo posyłać dzieci do naszego przedszkola, za każde dobre słowo usłyszane od Państwa oraz za każdą udzieloną radę i wskazówkę , która zawsze była dla nas budująca.
Jestem wdzięczna za okazaną pomoc i życzliwość w każdej postaci.
Życzę Państwu, aby nadchodzące wakacje były radosne i pełne niezapomnianych wrażeń. proszę cieszyć się z każdego słonecznego dnia i z każdej przeżytej przygody.
Życzę Państwu samych sukcesów w życiu prywatnym i zawodowym.
Dyrektor Przedszkola nr 1 w Tychach
Bogumiła Buczak
Logopeda nie zajmuje się wyłącznie zaburzeniami artykulacji. Pomaga także m.in. w przypadkach różnych barier w obrębie komunikacji.
Usprawnianie orientacji przestrzennej: różnicowanie lewej i prawej strony w schemacie/
w świadomości własnego ciała (rozpatrując otoczenie ze swego punktu widzenia); utrwalanie umiejętności różnicowania stron ciała cz. II.
Dziecko stopniowo zdaje sobie sprawę z tego, że coś znajduje się przed nim lub za nim, jest nad nim lub pod nim, bywa po jego lewej lub prawej stronie. Mówiąc o rozwijaniu orientacji przestrzennej, mówimy o rozwijaniu umiejętności, które pozwolą dziecku dobrze orientować się w przestrzeni, lepiej rozumieć swoje otoczenie, prowadzić swobodne rozmowy o tym, co się wokół niego znajduje.
Wskazane dla "wdrukowania się" w dziecięcą świadomość strony lewej i prawej jest, aby dziecko miało gumkę frotkę na lewym nadgarstku w trakcie wszystkich proponowanych z tego zakresu ćwiczeń. Dorosły zakłada gumkę frotkę na lewy nadgarstek dziecka, bo bliżej jest serca, które różnicuje strony ciała. Odniesienie do konkretów ułatwia dziecku różnicowanie lewej i prawej strony ciała: "Pamiętam, że to jest lewa strona, bo serce mam po lewej stronie".
Wykształcanie umiejętności różnicowania lewej i prawej strony w schemacie własnego ciała omówiłam w cz. I.
Dorosły staje obok dziecka (oboje patrzą w tę samą stronę) i mówi:
Podnieś lewą rękę do góry. (Dziecko wykonuje polecenie.)
Pomachaj prawą ręką.
Tupnij lewą nogą.
Stań na prawej nodze.
Wskaż prawe oko.
Wskaż lewe ucho.
Dziecko trzyma w każdej dłoni zabawkę lub inny przedmiot i słownie określa strony ciała. Dorosły pyta, dziecko odpowiada na pytanie pełnym zdaniem (a nie jednym słowem).
Co trzymasz w prawej dłoni?
Co trzymasz w lewej dłoni?
Osoba dorosła kilkakrotnie śpiewa lub recytuje tekst z interpretacją ruchową. Kilka razy powtórzony daje dziecku sposobność do włączenia się do zabawy.
O jak przyjemnie i jak wesoło
W pingwinka bawić się, się, się. (Na "się, się, się" wykonujemy trzy skoki obunóż do przodu.)
Raz nóżka w prawo (wystawiamy prawą nogę w prawą stronę), raz nóżka w lewo, (wystawiamy lewą nogę w lewą stronę)
Do przodu (wykonujemy skok obunóż do przodu), do tyłu (wykonujemy skok obunóż do tyłu) i raz, dwa i trzy! (Wykonujemy trzy skoki obunóż do przodu.)
Życzę radosnej zabawy☺
Dziękuję za poświęcony czas.
Łaczę serdeczne pozdrowienia
J. W.
Drogie Przedszkolaki to już ostatnie dni nauki przedszkolnej, bo wielkimi krokami zbliżają się upragnione wakacje. Dla Was materiał z języka angielskiego do ostatniego rozdziału z Play Box oraz piosenka w wakacyjnym rytmie: Summer song.
Życzę Wam przede wszystkim zdrowych, słonecznych i pełnych przygód wakacji.
AH
Logopeda nie zajmuje się wyłącznie zaburzeniami artykulacji. Pomaga także m.in. w przypadkach różnych barier w obrębie komunikacji.
Usprawnianie orientacji przestrzennej: różnicowanie lewej i prawej strony w schemacie/
w świadomości własnego ciała (rozpatrując otoczenie ze swego punktu widzenia); utrwalanie umiejętności różnicowania stron ciała cz. I.
Dziecko stopniowo zdaje sobie sprawę z tego, że coś znajduje się przed nim lub za nim, jest nad nim lub pod nim, bywa po jego lewej lub prawej stronie. Mówiąc o rozwijaniu orientacji przestrzennej, mówimy o rozwijaniu umiejętności, które pozwolą dziecku dobrze orientować się w przestrzeni, lepiej rozumieć swoje otoczenie, prowadzić swobodne rozmowy o tym, co się wokół niego znajduje.
Określimy stronę lewą i prawą.
Dorosły zwraca się do dziecka: Podskocz trzy razy... Połóż dłonie na klatce piersiowej i przesuń tak, abyś znalazł/znalazła swoje serce (jeżeli dziecko nie zna części tułowia, zabawę należy poprzedzić wskazywaniem i nazywaniem tych części ciała - rozwijamy słownik dziecka, używając właściwych nazw). Poczuj, jak bije... Serce masz po lewej stronie. (Odniesienie do konkretów ułatwia dziecku różnicowanie stron ciała: "Pamiętam, że to jest lewa strona, bo serce mam po lewej stronie".) Masz lewą stronę ciała: lewe ucho, lewą rękę, lewą nogę. To wszystko masz z lewej strony. (Prezentując strony ciała, dorosły stoi przed dzieckiem odwrócony tyłem - pokazuje je i nazywa.) Pokaż lewą rękę... Założę ci na nią gumkę frotkę, abyś pamiętał/pamiętała - to jest lewa strona. (Dorosły zakłada gumkę frotkę na lewy nadgarstek dziecka, bo bliżej jest serca, które różnicuje strony ciała.) Wyciągnij tę rękę w lewą stronę...
Strona-prawa. Dorosły mówi: Masz też prawą stronę ciała. Dorosły nazywa, jednocześnie pokazując części ciała: To jest prawe ucho, prawa ręka, prawa noga.To wszystko masz z prawej strony. (Prezentując strony ciała, dorosły stoi przed dzieckiem odwrócony tyłem.) Następnie zwraca się do dziecka: Wyciągnij prawą rękę w prawą stronę...
Chodzenie "pod dyktando"
Dorosły stoi obok dziecka i mówi:
Zrób dwa kroki w lewo. (Dziecko wykonuje polecenie.)
Trzy kroki w prawo.
Teraz trzy kroki w lewo.
Dwa kroki w prawo.
Dorosły staje obok dziecka (oboje patrzą w tę samą stronę) i mówi:
Połóż chusteczkę po swojej lewej stronie. (Dziecko wykonuje polecenie.)
Połóż chusteczkę po swojej prawej stronie.
Połóż chusteczkę na swojej prawej stopie.
Podnieś chusteczkę lewą dłonią.
Dorosły siada na podłodze obok dziecka. (Oboje patrzą w tę samą stronę). Dziecko wykonuje polecenia dorosłego.
Postaw misia obok siebie, po twojej lewej stronie.
Postaw misia z drugiej strony, po twojej prawej stronie.
Zmiana ról.
Dziecko i dorosły stoją lub siedzą (w zależności od ćwiczenia) obok siebie (patrzą w tę samą stronę). Dziecko mówi, gdzie położyć chusteczkę lub gdzie postawić misia: z lewej, z prawej, a dorosły wykonuje dziecięce polecenie.
Sformułowanie zadania dla dorosłego jest dla dziecka o wiele trudniejsze, niż wykonanie polecenia. Warto kilka razy celowo się pomylić, tak aby dziecko to zauważyło - zwiększy to atrakcyjność ćwiczeń i stworzy dziecku okazję do wykazania się dobrą orientacją.
Literatura: E. Gruszczyk- Kolczyńska, E. Zielińska - "Dziecięca matematyka".
Życzę radosnej zabawy☺
Dziękuję za poświęcony czas.
Łaczę serdeczne pozdrowienia
J. W.
Ćwiczenia oddechowe cz. V.
Podczas przeprowadzania ćwiczeń oddechowych pamiętajmy o zasadach: tor oddechowy obowiązujący przy tych ćwiczeniach - wdech powietrza przez nos - wydech powietrza przez usta; wdech jest szybki i pełny, wydech długi; nigdy nie należy wydychać całego powietrza, zawsze pozostawić w płucach mały jego zapas, który staje się niejako kapitałem początkowym dla następnego wdechu; należy zadbać o to, aby dziecko nie wykonywało tych ćwiczeń bezpośrednio po jedzeniu (ze względu na utrudnioną wówczas pracę przepony); dmuchamy przez wargi mocno wysunięte do przodu i zaokrąglone (jak podczas wymawiania samogłoski "U"), nie używając pojemności policzków; próby oddechowe przeprowadzamy w dobrze przewietrzonym pomieszczeniu; nie należy ćwiczyć za długo, nie dłużej, niż kilka minut jednorazowo, tak aby nie dopuścić do zmęczenia, zawrotów głowy.
Ćwiczenia oddechowe uczą dzieci właściwego gospodarowania zasobem powietrza, pozwalają wydłużać fazę wydechową (wszak mówimy na wydechu), są także dobrą gimnastyką narządów artykulacyjnych, która pozwala na wzmocnienie obejmujące m. in. mięsień okrężny ust czy parzysty mięsień policzkowy.
Dziecko nabiera powietrza nosem - wydech następuje z równoczesnym długim wymawianiem danej spółgłoski bezdźwięcznej szczelinowej. Stara się w czasie tej samej fazy wydechowej (podczas jednego wydechu) długo wymawiać spółgłoskę "F" lub "H", w taki sposób, aby dźwięki przechodziły płynnie, jeden w drugi, bez słyszalnych przerw pomiędzy nimi. Ćwiczenie wykonuje bez wysiłku, starannie i powoli, bez zmiejszania wyrazistości, bez zwiększania tempa mowy.
Naśladowanie szumu wiatru:
*wiosennego ciepłego: FFF;
*letniego gorącego: HHH.
Powtarza 3 razy, zachowując pomiędzy próbami oddechowymi krótką przerwę.
Zawody "Kto dmuchnie dalej?" - zdmuchiwanie z dłoni lekkiego przedmiotu, np. kulki z waty lub papieru. Pamiętajmy, aby dać dziecku szansę wygrania. Powtarzamy 3 razy, zachowując pomiędzy próbami oddechowymi krótką przerwę.
Dziecko wypuszcza nabierane powietrze z równoczesnym wymawianiem danej spółgłoski bezdźwięcznej szczelinowej. Próba przeprowadzana jest podczas jednego wydechu (w czasie tej samej fazy wydechowej). Dziecko przez 2 sekundy wymawia spółgłoskę "F" lub "H" lub "Ś" po czym wykonuje krótką - minimalną - przerwę, a następnie ponownie, w czasie tej samej fazy wydechowej, powtarza spółgłoskę, przedłużając ją tak samo, jak przy pierwszej jej realizacji w trakcie tego ćwiczenia. Powtarza 3 razy, zachowując pomiędzy próbami oddechowymi krótką przerwę.
Życzę radosnej zabawy☺
Dziękuję za poświęcony czas.
Łaczę serdeczne pozdrowienia
J. W.
Dzisiaj świętujemy Dzień Ojca.
Odmówimy modlitwę, w której zwracamy się do Boga OJCZE.
„Ojcze nasz, któryś jest w niebie święć się imię Twoje; przyjdź królestwo Twoje; bądź wola Twoja jako w niebie tak i na ziemi; chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj; i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom; i nie wódź nas na pokuszenie; ale nas zbaw od złego.
Bóg kocha nas i wysłuchuje naszych próśb.
Opiekuje się nami tak jak nasz tata, który troszczy się o nas.
Niektóre dzieci nie mają taty, lecz opiekunów.
Tata lub opiekun pracuje i dba, abyśmy mieli co jeść i gdzie mieszkać. Za to, co robi, każde dziecko bardzo kocha swojego tatę lub opiekuna.
Zapraszam na katechezę do swojej grupy!
Zabawy i ćwiczenia logopedyczne
"Wierszyki i piosenki do pokazywania" cz. II.
"Wierszyki i piosenki do pokazywania" ułatwiają orientację w schemacie własnego ciała. Te krótkie teksty rozwijają uwagę i pamięć słuchową sekwencyjną, wzbogacają słownictwo, usprawniają też rozwój motoryczny dziecka, a ćwiczenie funkcji słuchowych wydłuży czas koncentracji na zadaniach.
Propozycja przebiegu zabawy. Osoba dorosła kilkakrotnie recytuje wybrany tekst wskazując na wymienioną część ciała. Kilka razy powtórzony daje dziecku sposobność do włączenia się do zabawy.
Oto kilka przykładów:
To jest szyja, to są uszy.
Słyszę nimi różne głosy.
Mam też buzię, oczy, nos,
a na głowie włosów gąszcz.
Rączki robią klap, klap, klap. (Klaszczemy w dłonie.)
Nóżki robią tup, tup, tup. (Tupiemy nóżkami.)
Tutaj swoją główkę mam (Wskazujemy dłonią na swoją głowę.)
I po brzuszku bam, bam, bam. (Klepiemy się po brzuszku).
Buzia robi am, am, am. (Mlaskamy językiem.)
Oczka patrzą tu i tam. (Mrugamy oczkami.)
Tutaj swoją główkę mam. (Wkazujemy dłonią na swoją głowę.)
I na nosku sobie gram. (Naśladujemy gre na trąbce - na wysokości nosa.)
Oto głowa - do myślenia.
Oto oczy - do patrzenia.
Oto uszy - do słuchania.
Oto nosek - do wąchania.
Oto buzia - do mówienia
I pośladki - do siedzenia.
Recytując proszę powoli kręcić głową w jedną stronę, a potem w drugą:
Moja głowa jest na śrubie,
Bardzo głową kręcić lubię.
Życzę radosnej zabawy😄
Dziękuję za poświęcony czas.
Łączę pozdrowienia
J. W.
WYNIKI REKRUTACJI NA OKRES WAKACJI 2019/2020
Rodzice (opiekunowie prawni) dzieci zakwalifikowanych na okres wakacji sierpień 2020 r prosimy o podpisanie druku Potwierdzenie woli uczęszczania do przedszkola (do pobrania poniżej) i wrzucenie go do skrzynki umieszczonej przy furtce przedszkolnej lub wysłanie skanu pocztą elektroniczną: p1@oswiata.tychy.pl w terminie 15.06 – 22.06.2020 r. do godz. 15:00.
Lista dzieci zakwalifikowanych:
Lista_dzieci_zakwalifikowanych_wakacje_2019_2020.docx
Lista dzieci niezakwalifikowanych:
Lista_dzieci_niezakwalifikowanych_wakacje_2019_2020.docx
Potwierdzenie woli uczęszczania do przedszkola na okres wakacji:
POTWIERDZENIE_WOLI_rekrutacja_przedszkola_wakacje_20192020.pdf
Drogie Przedszkolaki dla Was piosenka o rolniku zwanym McDonald oraz o zwierzętach mieszkających razem z nim na farmie. Dodatkowo możecie wykonać własne zwierzątka i razem z nimi tańczyć w rytm piosenki.
Miłej zabawy
AH
Drogi Przedszkolaku!
Rozpoczniemy od wspólnej modlitwy:
Jezu cichy i serca pokornego,
uczyń serca nasze według serca Twego.
Pamietaj!
Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa będziemy świętować już w piątek.
Zapraszam Biedronki, Misie, Motylki i Pszczółki do obejrzenia filmiku o uroczystości Najświętszego Serca Pana Jezusa:
Jeżyki zapraszam do pokolorowania obrazka:
Chcę być dobry jak Pan Jezus.
Witajcie Drogie Dzieci!
Dzisiejszą katechezę rozpoczniemy od modlitwy- piosenki.
https://youtu.be/vhiu1I5a_0E
Zapraszam wszystkich do pracy w swoich grupach!
Życzę Wam, byście mieli dobre i kochające serduszka jak Pan Jezus
Wasza katechetka, pani Basia
Ćwiczenia warg i policzków cz. IV.
Ćwiczenia te przeprowadzamy z dzieckiem przed lustrem, zwracając szczególną uwagę na to, aby były one wykonywane przez dziecko z dużą precyzją.
Wielokrotne imitowanie śmiechu: che! che! (podczas artykulacji samogłoski [e] rozchylamy wargi, jak do uśmiechu).
Zabawa "Kto silniejszy?" - przytrzymywanie wargami kartki papieru, którą dorosły usiłuje wyciągnąć (napinanie warg w pozycji rozciągniętej przez kilka sekund). Pamiętajmy, aby dać dziecku szansę wygrania. Powtarzamy 3 razy, zachowując pomiędzy próbami krótką przerwę.
Wydmuchiwanie baniek mydlanych to m.in. doskonałe ćwiczenie warg i świetna zabawa.
Zabawa "Misie" - szybki, pełny wdech powietrza przez nos i powolne wypuszczanie powietrza z jednoczesnym mruczeniem (mmm). Mruczymy długo - wargi mocno zaciśnięte. Powtarzamy 3 razy, zachowując pomiędzy próbami krótką przerwę.
Zabawa "Balonik". "Nadmuchiwanie balonika" - nabieranie powietrza ustami, a następnie zatrzymywanie go przez chwilę w policzkach (nadymanie policzków, wargi ściągnięte), a potem "Wypuszczanie powietrza z balonika" - powolne wypuszczanie powietrza ustami. Powtarzamy 3 razy, zachowując pomiędzy próbami krótką przerwę.
Zabawa "Rybka" - wciąganie policzków do jamy ustnej. Powtarzamy 3 razy, zachowując pomiędzy próbami krótką przerwę.
Życzę miłej zabawy☺
Łączę pozdrowienia
J. W.
"Wierszyki i piosenki do pokazywania" cz. I.
"Wierszyki i piosenki do pokazywania" ułatwiają orientację w schemacie własnego ciała. Te krótkie teksty rozwijają pamięć słuchową sekwencyjną, wzbogacają słownictwo, usprawniają też rozwój motoryczny dziecka, a ćwiczenie funkcji słuchowych wydłuży czas koncentracji na zadaniach.
Propozycja przebiegu zabawy. Osoba dorosła kilkakrotnie śpiewa lub recytuje wybrany tekst, wskazując na wymienioną część ciała. Kilka razy powtórzony daje dziecku sposobność do włączenia się do zabawy.
Oto kilka przykładów:
Można śpiewać, wykorzystując melodię: "Siekiera, motyka...".
Zaczynamy powoli i stopniowo zwiększamy tempo:
Głowa, ramiona, kolana, pięty,
Kolana, pięty, kolana, pięty.
Głowa, ramiona, kolana, pięty,
Oczy, uszy, usta, nos.
Recutując, proszę powoli kręcić głową w jedną stronę, a potem w drugą:
Moja głowa jest na śrubie,
Bardzo głową kręcić lubię.
Jedna ręka potem druga. (Pokazujemy jedną rękę, a potem drugą.)
Głowa w górę, oczko mruga. (Unosimy głowę, mrugamy oczkiem.)
Ręce do machania, (Machamy rękami.)
nogi do skakania, (Podskakujemy.)
palce do liczenia, (Energicznie machamy palcami.)
zęby do gryzienia. (Naśladujemy gryzienie.)
Głowa do kiwania, (Kiwamy głową - rytmiczne ruchy w przód i w tył.)
uszy do słuchania, (Wskazujemy na swoje uszy.)
oczy do mrugania, (Mrugamy oczami.)
buzia do śpiewania. (Śpiewamy LALALA.)
Życzę radosnej zabawy.
Dziękuję za poświęcony czas.
Łączę serdecznie pozdrowienia
J. W.
Drogie Przedszkolaki zachęcam Was do nauki o zwierzątkach po angielsku. Pomoże Wam w tym słowniczek ze słówkami do rozdziału 6 oraz piosenki i zadania tematyczne dla każdej z grup. Mam nadzieję, że będziecie się dobrze bawić, ponieważ ten rozdział w każdej grupie dotyczy kochanych przez wszystkie dzieci Animals, czyli zwierząt :-)
AH
Ćwiczenia usprawniające motorykę języka cz. IV.
Ćwiczenia pionizacji szerokiego języka.
Pionizacja języka, czyli umiejętność unoszenia końca (czubka) języka w kierunku podniebienia twardego. Tylko spionizowany język spełnia swoje funkcje podczas połykania (zgodnie z fizjologią połykania), oddychania (oddychanie statyczne (spoczynkowe) - służące wyłącznie celom fizjologicznym) oraz mówienia.
Dzięki odpowiednio dobranym ćwiczeniom możemy usprawnić pionowe ruchy języka i tym samym pionizować go.
Ćwiczenia przeprowadzamy z dzieckiem przed lustrem, zwracając szczególną uwagę na to, aby były one wykonywane przez dziecko starannie, z dużą precyzją i przy szeroko otwartych ustach.
Rozpoczynamy od rozluźnienia i poszerzenia całej masy języka.
Naśladowanie ssania cukierka końcem (czubkiem) języka tuż za górnymi siekaczami przez 30 sekund. Obserwujemy szeroki język w jamie ustnej.
Dorosły dotyka zimną łyżeczką czubek języka dziecka, a następnie jego górny wałek dziąsłowy (wybrzuszenie za górnymi zębami - najbardziej wystającą część dziąseł), nazywając to miejsce "Zaczarowanym". W ten sposób uczula miejsca artykulacji.
Zabawa "Baczność" - przytrzymywanie czubka języka na wałku dziąsłowym (wybrzuszeniu)
za górnymi zębami przy szeroko otwartych ustach (język pozostaje rozszerzony). Powtarzamy ćwiczenie 5 razy i za każdym razem staramy się utrzymać rozszerzony język w "Zaczarowanym miejscu" przez 5 sekund.
Trzymając czubek języka "przyklejony" do "Zaczarowanego miejsca", dziecko otwiera i zamyka usta. Powtarza 5 razy.
Zabawa "Dzięcioł". Język zamienia się "w dzięcioła" - dzięcioł stuka w korę drzewa - uderzanie czubkiem języka w wybrzuszenie tuż za górnymi zębami (w najbardziej wystającą część dziąseł) przy szeroko otwartych ustach przez 20 sekund.
Zabawa "Liczenie górnych zębów" - podczas szerokiego otwierania jamy ustnej, dotykanie czubkiem języka górnych zębów po wewnętrznej stronie w taki sposób, aby czubek języka dotknął każdego zęba osobno.
Należy pamiętać, aby zabawę "Schody" przeprowadzać przy szeroko otwartych ustach, z dużą precyzją
Zabawa "Schody": pierwszy schodek - czubek języka za górne siekacze, drugi schodek - czubek języka na najbardziej wystającą część dziąseł za górnymi ząbkami (na górny wałek dziąsłowy - "Zaczarowane miejsce"), trzeci schodek - czubek języka za górny wałek dziąsłowy. Powtarzamy 5 razy.
Życzę radosnej zabawy😄
Dziękuję za poświęcony czas.
Łączę pozdrowienia
J. W.
Religia
Drogi Przedszkolaku!
W czwartek obchodzić będziemy Uroczystość Bożego Ciała.
Na dzisiejszej katechezie dowiesz się więcej na temat tego święta.
Pomódlmy się wspólnie:
Niechaj będzie pochwalony Przenajświętszy Sakrament teraz i zawsze i na wieki wieków. Amen.
Zapraszam do pracy w grupach
Powered by aSc EduPage
