• J.ANGIELSKI

          • Drogie Przedszkolaki to już ostatnie dni nauki przedszkolnej, bo wielkimi krokami zbliżają się upragnione wakacje. Dla Was materiał z języka angielskiego do ostatniego rozdziału z Play Box oraz piosenka w wakacyjnym rytmie: Summer song.

            Życzę Wam przede wszystkim zdrowych, słonecznych i pełnych przygód wakacji.

            AH

          • Zajęcia logopedyczne

          • Logopeda nie zajmuje się wyłącznie zaburzeniami artykulacji. Pomaga także m.in. w przypadkach różnych barier w obrębie komunikacji.

             

            Usprawnianie orientacji przestrzennej: różnicowanie lewej i prawej strony w schemacie/

            w świadomości własnego ciała (rozpatrując otoczenie ze swego punktu widzenia); utrwalanie umiejętności różnicowania stron ciała cz. I.

             

            Dziecko stopniowo zdaje sobie sprawę z tego, że coś znajduje się przed nim lub za nim, jest nad nim lub pod nim, bywa po jego lewej lub prawej stronie. Mówiąc o rozwijaniu orientacji przestrzennej, mówimy o rozwijaniu umiejętności, które pozwolą dziecku dobrze orientować się w przestrzeni, lepiej rozumieć swoje otoczenie, prowadzić swobodne rozmowy o tym, co się wokół niego znajduje.

             

            Określimy stronę lewą i prawą.

            Dorosły zwraca się do dziecka: Podskocz trzy razy... Połóż dłonie na klatce piersiowej i przesuń tak, abyś znalazł/znalazła swoje serce (jeżeli dziecko nie zna części tułowia, zabawę należy poprzedzić wskazywaniem i nazywaniem tych części ciała - rozwijamy słownik dziecka, używając właściwych nazw). Poczuj, jak bije... Serce masz po lewej stronie. (Odniesienie do konkretów ułatwia dziecku różnicowanie stron ciała: "Pamiętam, że to jest lewa strona, bo serce mam po lewej stronie".) Masz lewą stronę ciała: lewe ucho, lewą rękę, lewą nogę. To wszystko masz z lewej strony. (Prezentując strony ciała, dorosły stoi przed dzieckiem odwrócony tyłem - pokazuje je i nazywa.) Pokaż lewą rękę... Założę ci na nią gumkę frotkę, abyś pamiętał/pamiętała - to jest lewa strona. (Dorosły zakłada gumkę frotkę na lewy nadgarstek dziecka, bo bliżej jest serca, które różnicuje strony ciała.) Wyciągnij tę rękę w lewą stronę... 

            Strona-prawa. Dorosły mówi: Masz też prawą stronę ciała. Dorosły nazywa, jednocześnie pokazując części ciała: To jest prawe ucho, prawa ręka, prawa noga.To wszystko masz z prawej strony. (Prezentując strony ciała, dorosły stoi przed dzieckiem odwrócony tyłem.) Następnie zwraca się do dziecka: Wyciągnij prawą rękę w prawą stronę...

             

            Chodzenie "pod dyktando"

            Dorosły stoi obok dziecka i mówi: 

            Zrób dwa kroki w lewo. (Dziecko wykonuje polecenie.)

            Trzy kroki w prawo.

            Teraz trzy kroki w lewo.

            Dwa kroki w prawo.

             

            Dorosły staje obok dziecka (oboje patrzą w tę samą stronę) i mówi:

            Połóż chusteczkę po swojej lewej stronie. (Dziecko wykonuje polecenie.)

            Połóż chusteczkę po swojej prawej stronie.

            Połóż chusteczkę na swojej prawej stopie.

            Podnieś chusteczkę lewą dłonią.

             

            Dorosły siada na podłodze obok dziecka. (Oboje patrzą w tę samą stronę). Dziecko wykonuje polecenia dorosłego.

            Postaw misia obok siebie, po twojej lewej stronie.

            Postaw misia z drugiej strony,  po twojej prawej stronie.

             

            Zmiana ról. 

            Dziecko i dorosły stoją lub siedzą (w zależności od ćwiczenia) obok siebie (patrzą w tę samą stronę). Dziecko mówi, gdzie położyć chusteczkę lub gdzie postawić misia: z lewej, z prawej, a dorosły wykonuje dziecięce polecenie. 

            Sformułowanie zadania dla dorosłego jest dla dziecka o wiele trudniejsze, niż wykonanie polecenia. Warto kilka razy celowo się pomylić, tak aby dziecko to zauważyło - zwiększy to atrakcyjność ćwiczeń i stworzy dziecku okazję do wykazania się dobrą orientacją.

             

            Literatura: E. Gruszczyk- Kolczyńska, E. Zielińska - "Dziecięca matematyka".

             

            Życzę radosnej zabawy☺

            Dziękuję za poświęcony czas.

            Łaczę serdeczne pozdrowienia

            J. W.

             

          • Zabawy i ćwiczenia logopedyczne

          • Ćwiczenia oddechowe cz. V.

             

            Podczas przeprowadzania ćwiczeń oddechowych pamiętajmy o zasadach: tor oddechowy obowiązujący przy tych ćwiczeniach - wdech powietrza przez nos - wydech powietrza przez usta; wdech jest szybki i pełny, wydech długi; nigdy nie należy wydychać całego powietrza, zawsze pozostawić w płucach mały jego zapas, który staje się niejako kapitałem początkowym dla następnego wdechu; należy zadbać o to, aby dziecko nie wykonywało tych ćwiczeń bezpośrednio po jedzeniu (ze względu na utrudnioną wówczas pracę przepony); dmuchamy przez wargi mocno wysunięte do przodu i zaokrąglone (jak podczas wymawiania samogłoski "U"), nie używając pojemności policzków; próby oddechowe przeprowadzamy w dobrze przewietrzonym pomieszczeniu; nie należy ćwiczyć za długo, nie dłużej, niż kilka minut jednorazowo, tak aby nie dopuścić do zmęczenia, zawrotów głowy.

             

            Ćwiczenia oddechowe uczą dzieci właściwego gospodarowania zasobem powietrza, pozwalają wydłużać fazę wydechową (wszak mówimy na wydechu), są także dobrą gimnastyką narządów artykulacyjnych, która pozwala na wzmocnienie obejmujące m. in. mięsień okrężny ust czy parzysty mięsień policzkowy. 

             

            Dziecko nabiera powietrza nosem - wydech następuje z równoczesnym długim wymawianiem danej spółgłoski bezdźwięcznej szczelinowej. Stara się w czasie tej samej fazy wydechowej (podczas jednego wydechu) długo wymawiać spółgłoskę "F" lub "H", w taki sposób, aby dźwięki przechodziły płynnie, jeden w drugi, bez słyszalnych przerw pomiędzy nimi. Ćwiczenie wykonuje bez wysiłku, starannie i powoli, bez zmiejszania wyrazistości, bez zwiększania tempa mowy. 

            Naśladowanie szumu wiatru:

            *wiosennego ciepłego: FFF;

            *letniego gorącego: HHH.

            Powtarza 3 razy, zachowując pomiędzy próbami oddechowymi krótką przerwę. 

             

            Zawody "Kto dmuchnie dalej?" - zdmuchiwanie z dłoni lekkiego przedmiotu, np. kulki z waty lub papieru. Pamiętajmy, aby dać dziecku szansę wygrania. Powtarzamy 3 razy, zachowując pomiędzy próbami oddechowymi krótką przerwę. 

             

            Dziecko wypuszcza nabierane powietrze z równoczesnym wymawianiem danej spółgłoski bezdźwięcznej szczelinowej. Próba przeprowadzana jest podczas jednego wydechu (w czasie tej samej fazy wydechowej). Dziecko przez 2 sekundy wymawia spółgłoskę "F" lub "H" lub "Ś" po czym wykonuje krótką - minimalną - przerwę, a następnie ponownie, w czasie tej samej fazy wydechowej, powtarza spółgłoskę, przedłużając ją tak samo, jak przy pierwszej jej realizacji w trakcie tego ćwiczenia. Powtarza 3 razy, zachowując pomiędzy próbami oddechowymi krótką przerwę. 

             

            Życzę radosnej zabawy☺

            Dziękuję za poświęcony czas.

            Łaczę serdeczne pozdrowienia

            J. W.

          • Religia

          • Dzisiaj świętujemy Dzień Ojca.

            Odmówimy modlitwę, w której zwracamy się do Boga OJCZE.

            Ojcze nasz, któryś jest w niebie święć się imię Twoje; przyjdź królestwo Twoje; bądź wola Twoja jako w niebie tak i na ziemi; chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj; i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom; i nie wódź nas na pokuszenie; ale nas zbaw od złego.

            Bóg kocha nas i wysłuchuje naszych próśb.                                                     

            Opiekuje się nami tak jak nasz tata, który troszczy się o nas.                   

            Niektóre dzieci nie mają taty, lecz opiekunów.                                    

            Tata lub opiekun pracuje i dba, abyśmy mieli co jeść i gdzie mieszkać. Za to, co robi, każde dziecko bardzo kocha swojego tatę lub opiekuna.

             

            Zapraszam na katechezę do swojej grupy!

          • Zabawy i ćwiczenia logopedyczne

          • Zabawy i ćwiczenia logopedyczne

            "Wierszyki i piosenki do pokazywania" cz. II.

             

            "Wierszyki i piosenki do pokazywania" ułatwiają orientację w schemacie własnego ciała. Te krótkie teksty rozwijają uwagę i pamięć słuchową sekwencyjną, wzbogacają słownictwo, usprawniają też rozwój motoryczny dziecka, a ćwiczenie funkcji słuchowych wydłuży czas koncentracji na zadaniach.

             

            Propozycja przebiegu zabawy. Osoba dorosła kilkakrotnie recytuje wybrany tekst wskazując na wymienioną część ciała. Kilka razy powtórzony daje dziecku sposobność do włączenia się do zabawy.

            Oto kilka przykładów:

             

            To jest szyja, to są uszy.

            Słyszę nimi różne głosy.

            Mam też buzię, oczy, nos, 

            a na głowie włosów gąszcz.

             

            Rączki robią klap, klap, klap. (Klaszczemy w dłonie.)

            Nóżki robią tup, tup, tup. (Tupiemy nóżkami.)

            Tutaj swoją główkę mam (Wskazujemy dłonią na swoją głowę.)

            I po brzuszku bam, bam, bam. (Klepiemy się po brzuszku).

            Buzia robi am, am, am. (Mlaskamy językiem.)

            Oczka patrzą tu i tam. (Mrugamy oczkami.)

            Tutaj swoją główkę mam. (Wkazujemy dłonią na swoją głowę.)

            I na nosku sobie gram. (Naśladujemy gre na trąbce - na wysokości nosa.)

             

            Oto głowa - do myślenia.

            Oto oczy - do patrzenia.

            Oto uszy - do słuchania.

            Oto nosek - do wąchania.

            Oto buzia - do mówienia

            I pośladki - do siedzenia.

             

            Recytując proszę powoli kręcić głową w jedną stronę, a potem w drugą:

            Moja głowa jest na śrubie,

            Bardzo głową kręcić lubię.

            Życzę radosnej zabawy😄

            Dziękuję za poświęcony czas.

            Łączę pozdrowienia

            J. W.

          • J.Angielski

          • Drogie Przedszkolaki dla Was piosenka o rolniku zwanym McDonald oraz o zwierzętach mieszkających razem z nim na farmie. Dodatkowo możecie wykonać własne zwierzątka i razem z nimi tańczyć w rytm piosenki.

            Miłej zabawy

            AH

          • Religia 18.06.2020

          • Drogi Przedszkolaku!

            Rozpoczniemy od wspólnej modlitwy:

            Jezu cichy i serca pokornego,

            uczyń serca nasze według serca Twego.

             

            Pamietaj!                                                                       

            Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa będziemy świętować już w piątek.                                       

            Zapraszam Biedronki, Misie, Motylki i Pszczółki do obejrzenia filmiku o uroczystości Najświętszego Serca Pana Jezusa:

            https://youtu.be/G8nOrvLyUIk

             

            Jeżyki zapraszam do pokolorowania obrazka:              

            Chcę być dobry jak Pan Jezus.

             

          • Zabawy i ćwiczenia logopedyczne

          • Ćwiczenia warg i policzków cz. IV.

            Ćwiczenia te przeprowadzamy z dzieckiem przed lustrem, zwracając szczególną uwagę na to, aby były one wykonywane przez dziecko z dużą precyzją.

             

            Wielokrotne imitowanie śmiechu: che! che! (podczas artykulacji samogłoski [e] rozchylamy wargi, jak do uśmiechu).

             

            Zabawa "Kto silniejszy?" - przytrzymywanie wargami kartki papieru, którą dorosły usiłuje wyciągnąć (napinanie warg w pozycji rozciągniętej przez kilka sekund). Pamiętajmy, aby dać dziecku szansę wygrania. Powtarzamy 3 razy, zachowując pomiędzy próbami krótką przerwę.

             

            Wydmuchiwanie baniek mydlanych to m.in. doskonałe ćwiczenie warg i świetna zabawa.

             

            Zabawa "Misie" - szybki, pełny wdech powietrza przez nos i powolne wypuszczanie powietrza z jednoczesnym mruczeniem (mmm). Mruczymy długo - wargi mocno zaciśnięte. Powtarzamy 3 razy, zachowując pomiędzy próbami krótką przerwę.

             

            Zabawa "Balonik". "Nadmuchiwanie balonika" - nabieranie powietrza ustami, a następnie zatrzymywanie go przez chwilę w policzkach (nadymanie policzków, wargi ściągnięte), a potem "Wypuszczanie powietrza z balonika" - powolne wypuszczanie powietrza ustami. Powtarzamy 3 razy, zachowując pomiędzy próbami krótką przerwę.

             

            Zabawa "Rybka" - wciąganie policzków do jamy ustnej. Powtarzamy 3 razy, zachowując pomiędzy próbami krótką przerwę.

             

            Życzę miłej zabawy☺

            Łączę pozdrowienia

            J. W.

             

             

          • Zabawy i ćwiczenia logopedyczne

          • "Wierszyki i piosenki do pokazywania" cz. I.

             

            "Wierszyki i piosenki do pokazywania" ułatwiają orientację w schemacie własnego ciała. Te krótkie teksty rozwijają pamięć słuchową sekwencyjną, wzbogacają słownictwo, usprawniają też rozwój motoryczny dziecka, a ćwiczenie funkcji słuchowych wydłuży czas koncentracji na zadaniach.

             

            Propozycja przebiegu zabawy. Osoba dorosła kilkakrotnie śpiewa lub recytuje wybrany tekst, wskazując na wymienioną część ciała. Kilka razy powtórzony daje dziecku sposobność do włączenia się do zabawy.

            Oto kilka przykładów: 

             

            Można śpiewać, wykorzystując melodię: "Siekiera, motyka...".

            Zaczynamy powoli i stopniowo zwiększamy tempo:

            Głowa, ramiona, kolana, pięty,

            Kolana, pięty, kolana, pięty.

            Głowa, ramiona, kolana, pięty,

            Oczy, uszy, usta, nos.

             

            Recutując, proszę powoli kręcić głową w jedną stronę, a potem w drugą:

            Moja głowa jest na śrubie,

            Bardzo głową kręcić lubię.

             

            Jedna ręka potem druga. (Pokazujemy jedną rękę, a potem drugą.)

            Głowa w górę, oczko mruga. (Unosimy głowę, mrugamy oczkiem.)

             

            Ręce do machania, (Machamy rękami.)

            nogi do skakania, (Podskakujemy.)

            palce do liczenia, (Energicznie machamy palcami.)

            zęby do gryzienia. (Naśladujemy gryzienie.)

            Głowa do kiwania, (Kiwamy głową - rytmiczne ruchy w przód i w tył.)

            uszy do słuchania, (Wskazujemy na swoje uszy.)

            oczy do mrugania, (Mrugamy oczami.)

            buzia do śpiewania. (Śpiewamy LALALA.)

             

            Życzę radosnej zabawy.

            Dziękuję za poświęcony czas.

             

            Łączę serdecznie pozdrowienia

            J. W.

             

          • J. ANGIELSKI

          • Drogie Przedszkolaki zachęcam Was do nauki o zwierzątkach po angielsku. Pomoże Wam w tym słowniczek ze słówkami do rozdziału 6 oraz piosenki i zadania tematyczne dla każdej z grup. Mam nadzieję, że będziecie się dobrze bawić, ponieważ ten rozdział w każdej grupie dotyczy kochanych przez wszystkie dzieci Animals, czyli zwierząt :-)

            AH

          • Zabawy i ćwiczenia logopedyczne

          • Ćwiczenia usprawniające motorykę języka cz. IV.

            Ćwiczenia pionizacji szerokiego języka.

             

            Pionizacja języka, czyli umiejętność unoszenia końca (czubka) języka w kierunku podniebienia twardego. Tylko spionizowany język spełnia swoje funkcje podczas połykania (zgodnie z fizjologią połykania), oddychania (oddychanie statyczne (spoczynkowe) - służące wyłącznie celom fizjologicznym) oraz mówienia. 

            Dzięki odpowiednio dobranym ćwiczeniom możemy usprawnić pionowe ruchy języka i tym samym pionizować go.

             

            Ćwiczenia przeprowadzamy z dzieckiem przed lustrem, zwracając szczególną uwagę na to, aby były one wykonywane przez dziecko starannie, z dużą precyzją i przy szeroko otwartych ustach.

             

            Rozpoczynamy od rozluźnienia i poszerzenia całej masy języka.

            Naśladowanie ssania cukierka końcem (czubkiem) języka tuż za górnymi siekaczami przez 30 sekund. Obserwujemy szeroki język w jamie ustnej.

            Dorosły dotyka zimną łyżeczką czubek języka dziecka, a następnie jego górny wałek dziąsłowy (wybrzuszenie za górnymi zębami - najbardziej wystającą część dziąseł), nazywając to miejsce "Zaczarowanym". W ten sposób uczula miejsca artykulacji.

            Zabawa "Baczność" - przytrzymywanie czubka języka na wałku dziąsłowym (wybrzuszeniu) 

            za górnymi zębami przy szeroko otwartych ustach (język pozostaje rozszerzony). Powtarzamy ćwiczenie 5 razy i za każdym razem staramy się utrzymać rozszerzony język w "Zaczarowanym miejscu" przez 5 sekund.

             

            Trzymając czubek języka "przyklejony" do "Zaczarowanego miejsca", dziecko otwiera i zamyka usta. Powtarza 5 razy.

             

            Zabawa "Dzięcioł". Język zamienia się "w dzięcioła" - dzięcioł stuka w korę drzewa - uderzanie czubkiem języka w wybrzuszenie tuż za górnymi zębami (w najbardziej wystającą część dziąseł) przy szeroko otwartych ustach przez 20 sekund.

             

            Zabawa "Liczenie górnych zębów" - podczas szerokiego otwierania jamy ustnej, dotykanie czubkiem języka górnych zębów po wewnętrznej  stronie w taki sposób, aby czubek języka dotknął każdego zęba osobno.

             

            Należy pamiętać, aby zabawę "Schody" przeprowadzać przy szeroko otwartych ustach, z dużą precyzją

            Zabawa "Schody": pierwszy schodek - czubek języka za górne siekacze, drugi schodek - czubek języka na najbardziej wystającą część dziąseł za górnymi ząbkami (na górny wałek dziąsłowy - "Zaczarowane miejsce"), trzeci schodek - czubek języka za górny wałek dziąsłowy. Powtarzamy 5 razy.

            Życzę radosnej zabawy😄

            Dziękuję za poświęcony czas.

            Łączę pozdrowienia

            J. W.

          • Boże Ciało

          • Religia

            Drogi Przedszkolaku!


            W czwartek obchodzić będziemy Uroczystość Bożego Ciała.

            Na dzisiejszej katechezie dowiesz się więcej na temat tego święta.

            Pomódlmy się wspólnie:

            Niechaj będzie pochwalony Przenajświętszy  Sakrament teraz i zawsze i na wieki wieków. Amen.

            Zapraszam do pracy w grupach

          • Zajęcia logopedyczne

          • "Rysowane wierszyki" cz. IV.

             

            "Rysowane wierszyki" mówią o rzeczach, zwierzętach, osobach, są typową formą rysunku narastającego, związanego ze słowem. W trakcie mówienia bowiem powstaje rysunek, jako efekt ruchu towarzyszącego mowie. Te krótkie teksty są ćwiczeniem w uogólnianiu pojęć, doskonalą uwagę i pamięć słuchową sekwencyjną dziecka, rozwijają też wyobraźnię.

             

            Propozycja przebiegu zabawy. Osoba dorosła recytuje wierszyk i jednocześnie rysuje poszczególne rzeczy, które występują w jego treści, tworząc dziecku wzór (prosty rysunek schematyczny). Dziecko włącza się do zabawy przy drugim czytaniu wierszyka - powtarza za dorosłym i rysuje samodzielnie, na własnej kartce (kojarząc słowo z elementem graficznym - rysunkiem). 

            Oto kilka przykładów: 

             

            "Ryba"

            Fala jedna,

            Fala druga,

            Głowa, płetwy, oko mruga.

            Wszyscy teraz chyba wiecie,

            Że to ryba ma być przecież!

             

            "Drzewo"

            Dwie kreseczki prosto, 

            Jedna biegnie krzywo.

            Gdy obie połączysz, 

            To wyrośnie drzewo!

             

            "Kaczki"

            Wśród tej łączki,

            Tej zielonej,

            Niebieskie jezioro...

            Po jeziorze płynie, płynie

            Białych kaczek sporo...

            Na tej łączce, tej zielonej

            Żółte kwiaty rosną

            I tak cudnie wyglądają, 

            Gdy zakwitną wiosną.

            A za łąką tam - daleko,

            Rosną, rosną drzewa...

            Nad drzewami, pod chmurami

            Mały ptaszek śpiewa.

             

            "Świneczka"

            To będzie świneczka,

            Brzuszek ma jak beczka,

            Ogon zakręcony,

            Ryjek przytępiony,

            Ucho, oko, nóżki małe...

            I zwierzątko jest już całe!

             

            Życzę radosnego tworzenia😄

            Dziękuję za poświęcony czas.

            Łaczę serdeczne pozdrowienia

            J. W.

             

          • RELIGIA

          • Religia 04.06.2020

            Drogie Przedszkolaki!

            Pomódlmy się wspólnie:

            Mój ukochany Boże,
            wiem, że Ty wszystko możesz.
            Z serca proszę Cię całego,
            miej w opiece mnie małego,
            naucz mnie żyć tak jak trzeba,
            i zaprowadź mnie do nieba.
            Amen.

            Zapraszam wszystkich na katechezę do swojej grupy!

            Szczęść Boże

            Pani Basia, katechetka

             

          • Ćwiczenia oddechowe cz.IV

          • Zabawy i ćwiczenia logopedyczne 

            Podczas przeprowadzania ćwiczeń oddechowych pamiętajmy o zasadach: tor oddechowy obowiązujący przy tych ćwiczeniach - wdech powietrza przez nos - wydech powietrza przez usta; wdech jest szybki i pełny, wydech długi; nigdy nie należy wydychać całego powietrza, zawsze pozostawić w płucach mały jego zapas, który staje się niejako kapitałem początkowym dla następnego wdechu; należy zadbać o to, aby dziecko nie wykonywało tych ćwiczeń bezpośrednio po jedzeniu (ze względu na utrudnioną wówczas pracę przepony); dmuchamy przez wargi mocno wysunięte do przodu i zaokrąglone (jak podczas wymawiania samogłoski "U"), nie używając pojemności policzków; próby oddechowe przeprowadzamy w dobrze przewietrzonym pomieszczeniu; nie należy ćwiczyć za długo, nie dłużej, niż kilka minut jednorazowo, tak aby nie dopuścić do zmęczenia, zawrotów głowy.

             

            Ćwiczenia oddechowe uczą dzieci właściwego gospodarowania zasobem powietrza, pozwalają wydłużać fazę wydechową (wszak mówimy na wydechu), są także dobrą gimnastyką narządów artykulacyjnych, która pozwala na wzmocnienie obejmujące m. in. mięsień okrężny ust czy parzysty mięsień policzkowy. 

             

            Dmuchanie na skrawki bibuły lub papieru położone na stole - rozdmichiwamie ich powoli, 

            w sposób ciągły, jednostajny - w czasie tej samej fazy wydechowej. Powtarzamy 3 razy, zachowując pomiędzy próbami oddechowymi krótką przerwę. 

             

            Dmuchanie na wiatraczek lub chorągiewkę - długo, w sposób ciągły, jednostajny - w czasie tej samej fazy wydechowej. Powtarzamy 3 razy, zachowując pomiędzy próbami oddechowymi krótką przerwę

             

            Zdmuchiwanie z dłoni lekkiego przedmiotu, np. papieru zgniecionego w kulkę. Powtarzamy 3 razy, zachowując pomiędzy próbami oddechowymi krótką przerwę. 

             

            Zdmuchiwanie płomienia świecy, zwiększając stopniowo odległość świeczki od dziecka. Dmuchamy tylko w płaszczyźnie poziomej. Powtarzamy 3 razy, zachowując pomiędzy próbami oddechowymi krótką przerwę. 

             

            Zabawa "Mecz piłkarski" - dmuchanie piłeczki pingpongowej lub kulki z papieru do bramki zbudowanej z klocków.      

             

            Radosnej zabawy☺

            Dziękuję za poświęcony czas.

            Łaczę serdeczne pozdrowienia

            J. W.

          • Dzień Dziecka

          • 1 czerwca - Dzień Dziecka

            Dziecko jest chodzącym cudem, jedynym, wyjątkowym, niezastąpionym

            Phil Bosmans

            Drogie Dzieci,

             Z okazji Dnia Dziecka życzymy Wam:


            Kolorowych snów,


            Uśmiechu od ucha do ucha,


            Pięknych bajek na dobranoc,


            Własnego pieska i kotka,


            Co dzień nowych przygód,


            Butów siedmiomilowych,


            Gwiazdki z nieba,


            Wspaniałych przyjaciół,

             

            I wesołej rodzinki!

             

            Pani Dyrektor i Pani Wicedyrektor 

            Przedszkola nr 1 w Tychach